Dorn-methode

De DORN methode vindt zijn oorsprong in Duitsland. De grondlegger hiervan is Dieter Dorn. Een eenvoudige boer met een eenvoudige filosofie: "Ein kranken Rücken soll man drücken". Inmiddels is het in Duitsland een wijdverbreide geneeswijze en alom geaccepteerd.

Bij manuele toepassingen gebaseerd op de DORN methode wordt ervan uitgegaan dat klachten aan het bewegingsapparaat veelal ontstaan door een beenlengteverschil. Door dat verschil kan er een bekkenscheefstand ontstaan en daardoor kunnen wervels in de wervelkolom verschuiven. Bij de meeste therapievormen wordt het kortere been kunstmatig langer gemaakt, terwijl we hier juist het langere been op een natuurlijke manier korter maken.
Als gevolg van de verschuivingen in de wervelkolom kunnen er ook allerlei lichamelijke klachten ontstaan. Deze klachten noemt men ook wel segmentale verschijnselen. Zo kan een verschuiving c.q. foutieve stand van een wervel zijn eigen uitwerking hebben. Door een foutieve stand van de bovenste nekwervel kan o.a. migraine ontstaan, maar ook chronische vermoeidheid of hoge bloeddruk.

De Methode.

Deze methode is een zachte, dynamische manier om wervelscheefstand en beenlengte verschil op te heffen. Tijdens de hele behandeling heeft de cliënt een actieve rol door te bewegen, terwijl de therapeut corrigeert. Iedere behandeling begint met het corrigeren van een eventueel beenlengteverschil. Beenlengte kan door zowel het heupgewricht, het kniegewricht en/of het sprong(=enkel)gewricht worden beïnvloed. De correctie wordt op beide benen toegepast, omdat in beide benen namelijk een ander verschil kan zitten. Vervolgens wordt er op het bekken en de wervelkolom gewerkt. Ook de sleutelbeenderen, het kaakgewricht, de schouders, de elleboog, de pols, de duim en de vingers kunnen met deze methode worden gecorrigeerd.